Mijn eigen blog leert me dat het alweer een jaar geleden is dat ik nog eens ging tafelen in Souvenir in Gent. Dringend tijd om de smaakpapillen opnieuw te trakteren op een culinaire verrassingsreis!
Perfect om een doordeweekse werkdag wat extra cachet te geven. Ik ga niet zo heel vaak eten in de betere restaurants, maar bij Souvenir weet ik zeker dat het een inspirerende beleving wordt. Niet dat ik één van de chef, Vilhjalmur Sigurdarson, zijn signature dishes thuis zou namaken. Verre van. Maar een bezoekje aan Souvenir zorgt toch altijd voor een kleine swung voor de eigen, veel meer bescheiden, culinaire avonturen.

Ik neem je even mee doorheen het menu en de ideetjes die ik her en der opgepikt heb. Om niet in herhaling te vallen, vermeld ik niet bij ieder gerecht hoe lekker het was. Maar neem het van mij aan dat we bij alles wat voor onze neus verscheen zin hadden om het bord tot de laatste druppel uit te lepen!
Als we binnenkomen in het aangenaam gekoelde restaurant (geen overbodige luxe op één van de heetste dagen van het jaar) ben ik eerst afgeleid door de tafeldecoratie. Als grote fan van het Finse merk Iittala trekken de blauwe bordjes meteen mijn aandacht.

Ondertussen mixt gastvrouw Joke als verwelkoming een fris aperitief: cava met rabarbervermout. Het ideale drankje om de appetijt op te wekken.

Terwijl we nippen van het apertief verschijnt er brood op tafel met twee soorten boter: roomboter en een variant met lavas. Dit laatste is een tuinkruid met een sterke selderachtige smaak.

Ik heb het trouwens met succes al twee zomers staan in mijn tuin. Aangezien ik zowat het kryptoniet ben voor planten, wil dat wat zeggen over de sterkte van het lavasplantje:-)
Ondertussen raakt de tafel steeds voller met tal van hapjes. Alhoewel “hapjes” te dunnetjes uitgedrukt is. Het zijn eerder voorgerechtjes!

Bovenaan op de foto: Komkommersalade | Crème van sardine
Onderaan op de foto: Krokante boerenkool | Gekonfijt eigeel | Kimchi
Ik wist niet dat je een ei kon konfijten, maar wat een eldorado op een bordje!
Aardappel met taramatasalata en bottarga

Taramatasalata is een dipsaus typisch voor de Griekse en Turkse keuken. Je ziet de babyroze dip wel eens staan bij de aperohapjes in de supermarkt. Je kan het blijkbaar ook zelf maken met roze viseitjes en brood. Maar dat moet ik nog eens proberen. De finishing touch van dit gerecht komt eveneens van vis: Bottarga is een smaakmaker op basis van de kuit van de harder. Door de kuit te drogen ontstaat een harde plak die geraspt wordt over gerechten. Eet je wel eens pasta met venusschelpen in Italiaanse restaurants? Grote kans dat daar ook bottarga bij geserveerd wordt. Het is trouwens typisch voor Sardinië, het eiland waarvan mijn vader afkomstig is. Hij bracht onlangs bottarga mee, aangezien het in België moeilijk te vinden is, en ook vrij duur. Het gerecht met de taramata en aardappel geeft inspiratie voor nieuwe combinatiemogelijkheden. Vilhjalmur vertelt me nog dat ze de bottarga bij Souvenir zelf bereiden (kwestie van niets weg te gooien). Hij geeft als tip mee dat dat je het ook over ricotta kunt strooien. Zuinig weliswaar, want het heeft een heel sterke smaak.
Gekonfijte rundstong | Peer | Aardbei

Aardbei bij rundsvlees? Het klinkt verrassend en is verrassend, maar werkt wonderwel!

Vooraleer we overschakelen naar de andere gerechten bestel ik nog een drankje. Geen wijn, aangezien er nog gewerkt moet worden. Wel een kombucha met gember. De smaak van kombucha (het is dan ook gefermenteerde thee) is een beetje wennen, maar ik ben er meer en meer liefhebber van. Het drankje is niet zoet, maar lichtjes zurig en bruisend. Precies zoals ik het graag heb bij de maaltijd.
Courgette | Keiemtalerkaas | Venkel
Een elegant gerechtje. Leuk detail: in plaats van de knol van de venkel, wordt de steel (in kleine rondjes gesneden) gebruikt als elegante toets op de courgette.
Gekonfijte varkenswangetjes | Rabarber | Rode ui

Pladijs | Spitskool | Radicchio | Mayonaise van rode ui

Honingcake | Granité van peer | Karamel van vlierbloesem

Het orgelpunt van de middag is dit fantastische dessert: Ik ben een bijzonder grote fan van granité (of granita): een soort half bevroren korrelig ijs, veelal op basis van fruit. Het is fris, licht en ideaal na een maaltijd. Zelf heb ik nog granité van watermeloen in de diepvries zitten, maar deze versie met peer doet me er aan denken dat je eigenlijk met alle soorten fruit granité kunt maken.
De plicht wenkt ondertussen, dus hebben we einde van de maaltijd helaas geen tijd meer voor een koffie of thee. Maar we wandelen meer dan voldaan van tafel. Zelf neem ik me voor om deze ideetjes te onthouden voor experimenten en proeverijen in eigen keuken:
- Lavas verwerken in roomboter. Zou niet misstaan bij het brood op een kaasplank aangezien lavas en kaas een heel goede match zijn. Check maar eens deze salsa van selder.
- Bottarga combineren met taramasalata en aardappelen.
- De steeltjes van venkel in schijfjes snijden als elegante versiering voor een klein gerechtje.
- Proberen Keiemtaler op de kop proberen te tikken. Een heerlijke kaas van eigen streek.
0 reacties op “Tavelen in Souvenir (2)”