Alleen uit eten

Stel: je bent voor je werk in je eentje onderweg en per toeval verzeil je rond etenstijd met een rammelende maag in de buurt van een leuk restaurant. Wat doe je dan: ga je alleen binnen? Of wordt het toch een belegd broodje in de auto? 

Hoe gezellig het ook is om zaken met z’n tweeën of meerdere mensen te doen: agenda’s lopen niet altijd gelijk, goestingen en budgetten al evenmin. Dus ben ik van het principe dat het soms beter is om iets alleen te ondernemen in plaats van te wachten tot er een ‘buddy’ opduikt. 

Zo volgde ik al regelmatig alleen cursussen, ging in m’n eentje op vakantie en ook solo uit eten. Ik zal eerlijk zijn: soms overviel me het gevoel dat het leuker was geweest met z’n tweeën. Zeker als je zoals ik een eerder introvert type bent. Toch is zo nu en dan eens iets solo ondernemen nog zo slecht niet.

Wel een kleine disclaimer: Dat geldt wat mij betreft niet voor alles. Alle emancipatie ten spijt: in een echt “pintencafé” zal je me niet alleen aan een toog vinden. Chapeau als jij het durft als vrouw, maar ik zou me vreselijk opgelaten voelen. Alleen eten gaat me dan wel weer iets beter af.  

Solo in Rotterdam

Een paar jaar geleden was ik voor m’n werk een nachtje in Antwerpen. De locatie van het appartement dat ik geboekt had, viel een beetje tegen. In die zin dat ik me er niet veilig voelde genoeg om er in die buurt ’s avonds nog alleen rond te hangen. Het was november, dus vroeg donker. Mijn oplossing: snel de buurtsupermarkt binnen duiken en er slaatje en wat chocolade inslaan. Om te verorberen in de Airbnb. Ondanks de chocolade werd ik toch niet bepaald vrolijk van dit scenario.

Dan heb ik het tijdens mijn eerste bezoek aan Rotterdam toch wat beter geregeld. Het is mijn eerste vakantie in m’n eentje. Ik ben al vaker zonder reisgenoten op reis geweest voor m’n werk, maar de eerste keer op vakantie is anders. Voor het minitripje verblijf ik drie nachten in een hotel mét restaurant. Het is (ook al) november en in m’n uppie de stad in trekken om een eetgelegenheid te zoeken zie ik niet zitten. De eerste avond schuifel ik zenuwachtig het drukbezette hotelrestaurant binnen. Rond me vooral koppels en grotere gezelschappen. Iedereen is druk aan het praten en toch heb ik het gevoel dat iedereen me bekijkt. Wat gaan ze denken eens de ober het tweede setje bestek weggenomen heeft? Komt er ongevraagd een opdringerige man aanschuiven die in mij potentieel datingmateriaal ziet? Het is 2007. Smartphones en wifi zijn nog onvoldoende ingeburgerd. Een dikke roman is mijn afleidingsmanoevre eens ik de menukaart bestudeerd heb. Langzamerhand vergeet ik de mensen rondom mij en ik krijg geen ongevraagd gezelschap van een opdringerige man. Ondertussen heb ik wel al vaker in m’n eentje gegeten. Vooral in grotere steden zoals Amsterdam en Helsinki. Het binnengaan is soms een beetje akward, maar eens ik zit valt die last van me af. Nooit heb ik de ervaring gehad dat het personeel me anders bekeek. Integendeel, vaak waren ze heel vriendelijk.

De voordelen:

• Geen discussie over waar je gaat eten. Jij beslist.
• Nog één sneetje brood in het mandje of één blokje kaas op het aperoschaaltje? Het is sowieso voor jou!
• Je kan eten op je eigen tempo. Geen zorgen omdat je tafelgenoten trager of sneller eten.

Nog enkele tips:

• Voel je je ambetant zo alleen zonder iets omhanden? Lezen, schrijven of gewoon (wat wellicht het meest gezonde is) heel bedachtzaam eten: de keuze is aan jou. En je kan ongestoord foto’s nemen van alle heerlijke gerechten. Toen ik voor dit artikel op zoek ging naar foto’s van restaurants waar ik alleen gegeten heb, viel het me op dat in Finland helemaal los gegaan ben:-)
• Sla je graag een praatje? Heel wat restaurants hebben tegenwoordig een toogconcept: dan zal er misschien sneller een babbeltje ontstaan met het personeel of andere gasten. Als je dat wil natuurlijk. Misschien vind je een tafeltje alleen in een rustig restaurant net leuker.

• Ben je alleen in een vreemde stad, dan is het handig om vooraf het aanbod te bekijken. Ik ben zeker niet de meest avontuurlijke reiziger. Mijn solotripjes zijn kort, weken in m’n eentje van huis zou ik niet zien zitten. Verwacht van mij ook geen spannende verhalen genre: “En toen belandde ik na een busrit van 8 uur in een piepklein bergdorpje waar een plaatselijke familie me uitnodigde voor het avondeten. De bestemmingen van mijn solotripjes waren steeds zorgvuldig bestudeerd. Ook de restaurants. Toen ik naar Finland trok had ik vooraf een lijst gemaakt en ook enkele reservaties. Vaak weet ik vooraf ook al wat ik wil eten. Dat geeft een gerust gevoel. Eén van de leukste etentjes was in restaurant Savoy in Helsinki. Een restaurant met een lange geschiedenis en prachtig uitzicht over de stad. Verre van goedkoop, maar een onvergetelijke belevenis. Zeker voor herhaling vatbaar. Alleen of met gezelschap:-)

Of ik overal en altijd alleen op restaurant zou gaan? Nee, eerlijk gezegd niet.  Ik geef de voorkeur aan grotere steden of plaatsen waar een divers publiek komt, zoals hotels. Daar voel ik me minder bekeken. Op een zondagmiddag in een dorp zoals het mijne me tussen de tafelende families gaan positioneren zou ik niet meteen doen. Maar op een terras in een drukbezette kustplaats zou het me minder kunnen schelen.

Of je nu single bent, een relatie hebt én of een gezin. Solo uit eten gaan is van tot tijd het best wel eens leuk en zorgt ook voor rust in je hoofd. Zie het als een portie me-time!

Tip: Meer lezen over alleen op restaurant gaan en soloreizen in het algemeen? Journaliste Liesbeth Rasker schrijft er heel leuk over op haar blog Bag to Reality.