Tafelen in Souvenir Gent

Ik zou op restaurant gaan een hobby kunnen noemen, maar dan wel een hobby die ik niet echt vaak beoefen. Mocht ik kunnen, dan koos ik wekelijks voor het betere tafelwerk. Helaas, trekt mijn budget dat niet. Uit eten omdat ik geen zin heb om te koken, gebeurt vrij zelden. Liever kies ik heel bewust voor adresjes: Restaurants die me kunnen verrassen, met gerechten die ik in geen 100 jaar ooit zelf zal kunnen bereiden en waar vreemde combinaties je van je sokken blazen. Het is natuurlijk altijd wel aangenaam als je sowieso weet dat je waar voor je geld zult krijgen. Zo’n adresje is Souvenir, the new kid in culinary Ghent.

Foto’s 1 t.e.m. 3: Souvenir

Ik ken de zaakvoerders trouwens heel goed. In ’t kort: Joke is een oud-collega, we werden vriendinnen, ze trouwde met de IJslandse chef Vilhjalmur Sigurdarson (je mag ook ‘Villi’ zeggen) en vier jaar geleden startten ze samen restaurant Souvenir in Ieper. Meteen wisten ze de harten en de smaakpapillen van recensenten en andere foodies te veroveren. Maar dan doemde een probleem op: ingrijpende wegenwerken in het centrum van Ieper, waardoor hun zaak maandenlang nauwelijks bereikbaar zou zijn. Joke en Villi maakten van een probleem een nieuwe uitdaging: Restaurant Souvenir verhuisde naar gent. In Ieper openden ze op dezelfde plaats Croqodiel, een eethuisje waar je je te goed kan doen aan originele croques en ander lekkers.

Souvenir Gent vind je aan de Brabantdam waar vroeger De Vitrine gevestigd was. In een korte tijdsspanne zetten Villi en Joke het interieur helemaal naar hun hand.  Toen Joke vlak voor de opening via Whatsapp dolenthousiast de eerste foto’s doorstuurde, was het meteen duidelijk dat het net zoals Souvenir in Ieper een uitgekiend pareltje is. Niet dat ik er ooit aan getwijfeld heb, want Joke en design: het matcht zoals Coco Chanel en stijl!

Ik zou de stijl als ‘Scandinavisch’ kunnen omschrijven, strak en tegelijkertijd cosy. Het plaatje is compleet en klopt: Van de keuze van de meubelen en verlichting tot de spreuken op de menukaart en een mooi bloemetje bij de toiletten.

Op een vrijdagmiddag schuiven we met een vriendengroepje aan voor een eerste kennismaking met de Gentse versie van Souvenir. De poort naar food heaven wordt geopend met enkele amuses waaronder deze dip met Keiemse kaas en witloof. Kaas als aperitiefhapje klinkt zwaar, maar deze emulsie is zo verrassend  licht dat je het kommetje tot de laatste druppel wil uitlepelen. De plakjes ossenstaart zijn het weinige vlees dat we die middag zullen eten. Er staat vlees op de kaart, maar Villi kookt vaker met vis en zet vooral groenten op een piëdestal. Dat maakt Souvenir ook een geknipt adres voor veggies.

Daarna volgen nog een gerecht met knolselder en vervolgens rode poon. Ik geniet, maar besef tegelijkertijd dat het niet makkelijk is om de smaaksensatie van deze uitgekiende kooktechnieken onder woorden te brengen. Gelukkig ben ik geen fulltime recensent:-)

Ik ben altijd geïntrigeerd door de combinatie van groenten in desserts. De keuze wordt me wel moeilijk gemaakt doordat zowat alle nagerechten groenten bevatten. Kies ik zoals één van mijn tafelgenoten voor de chocoladetaart met sorbet van rode biet? Of voor tarte tatin met witloof? Uiteindelijk zwicht ik voor een gerecht met pastinaak. Een elegant, fris gerecht met een rijkelijke toets die toch niet te zwaar doorweegt.

Overweeg je zelf ook een bezoekje aan Souvenir? Dan kan je alvast even watertanden met dit virtueel voorproevertje. De kaart wisselt naargelang de seizoenen.