Peptalk voor singles

Ah Valentijn! Het feest van de liefde én van de commercie. En van de clichés: niet alleen bij de aanhangers, maar ook de tegenstanders: ‘Wij hebben geen speciale dag nodig’, ‘We doen niet mee aan zo’n commercieel gedoe’, ‘Voor ons is het iedere dag Valentijn’,…

Als single heb ik geen speciale issues met Valentijn. Mocht ik een partner hebben, dan zou ik er wellicht geen massa’s geld aan spenderen, maar het hele rode hartjes-gedoe stoort me verder niet. Tenzij dan misschien als ik op het web advertenties tegenkom van datingbureaus waarin zorgvuldig geselecteerde mannelijke modellen me proberen aan te sporen om online te daten. Dat is soms een momentje van krullende tenen.

Toch begrijp ik dat handelaars erop inspelen. Het zorgt voor wat kleur in de etalages. En ergens vind ik die tradities wel grappig. Je kan je eraan ergeren, maar er is niemand die je verplicht om eraan deel te nemen. Romantiek betekent voor mij vooral tijd spenderen aan iemand anders. Dat kan zijn: een etentje boeken in een duurder restaurant of een cadeautje kopen, maar ook samen een film bekijken, thuis lekker lang ontbijten, samen oude foto’s sorteren en herinneringen ophalen of een klusje doen waarvan je weet dat de ander er een hekel aan heeft.

Maar ik ben dus single en zoals zoveel alleenstaanden heb ik wel eens een minder momentje. Dat ik me afvraag waarom ik niet iemand speciaal in mijn leven heb. Wat ik anders zou moeten doen. Of ik te afstandelijk lijk, enz… En dan neem ik mezelf als het ware bij de kraag en spreek dat hardnekkig draaiende mallemolentje in mijn hoofd streng toe. Met wat peptalk en do’s-and-don’ts voor singles. Het onderstaande lijstje is een goed geheugensteuntje voor mezelf. En als je ook single bent hoop ik dat je er evenveel aan hebt!

Niet doen: Een relatie idealiseren. Het is fijn dat er iemand thuis is als jij thuiskomt of omgekeerd. Dat je problemen over de kinderen, je werk, je huis en dergelijke meer samen kunt bespreken. En dat je met twee de kosten kunt dragen. Maar dat neemt niet alle muizenissen weg. Ook mensen met een relatie hebben issues: kleine en grote, gezamenlijke en persoonlijke. Staar je niet blind op de ogenschijnlijk perfecte plaatjes. En iets minder serieus: ik hoor vaak genoeg van mensen met een relatie dat ze het ook wel eens prettig vinden om het huis voor zich alleen te hebben. Of eens zonder partner op stap te gaan.

Niet doen: de situatie van anderen tout court idealiseren. Dit gold een tijdje geleden zeker voor mezelf. Ik begreep niet waarom een frisse jongedame van 28 zou klagen over het feit dat ze niet aan een lief geraakt. Ze heeft nog alle tijd van de wereld! Gelukkig ben ik daarop teruggekomen. Ongeacht de leeftijd kan je je altijd blindstaren op wat je ziet bij leeftijdsgenoten. Als tiener voel je je misschien verloren tussen al die op hol slaande hormonen van anderen. Als twintiger lijkt het alsof werkelijk iederéén zich aan het settelen is. Een single dertiger hoort bij leeftijdsgenoten alleen maar verhalen over opstandige peuters en de zoektocht naar communiekleertjes. Of zo lijkt het toch. En als veertiger, tja, wat dan? Ik wil er niet meer vanuit gaan dat het als veertigplusser veel moeilijker is om een partner te vinden. Een aantal voorbeelden in mijn omgeving bewijzen het tegendeel. 

Misschien ben jij een alleenstaande ouder met kleine kinderen en denk je: die Isabelle heeft geen kinderen en dus gemakkelijk praten. Die kan gaan en staan waar ze wil en het hele weekend op zwier gaan of wekelijks vier Tinderdates plannen. In theorie wel, maar ik doe het niet. Vier Tinderdates op een week? Slopend! Ik ga ook al lang niet meer uit met het idee om iemand te leren kennen. Daar ben ik mee gestopt toen ik enkele jaren geleden om half vijf ’s nachts in de Vooruit in Gent op een feestje stond en er een jongeman naar me toe kwam met de woorden: “Hoi, ik ben Mathieu en wie ben jij?” Grappig detail:  Enkele maanden voordien was diezelfde jongen op een gelijkaardig feestje naar me toe gekomen, rond hetzelfde uur met precies dezelfde opener. Twee keer dezelfde, stuntelige versierpoging. Hij was niet eens echt in mij geïnteresseerd. Het was meer het idee dat hij toch echt nog iets moest opscharrelen die nacht. Het uitgaansleven kan behoorlijk leeg aanvoelen. Zeker tegen het ochtendgloren. Wanneer de deejay z’n meest obscure platen speelt als duidelijke wenk dat het tijd wordt om naar huis te gaan. Wanneer je beseft dat je bij de overschotjes van die nacht hoort. En het besef: “Hier ben ik echt te oud voor”. Maar uitgaan hoeft niet leeg te zijn, als je het op de juiste manier benadert. Voor mij is het nu vooral plezier maken met vrienden en lekker shaken op de dansvloer. Misschien boeiende mensen leren kennen en heel, heel misschien, maar daar ga ik vooral niet vanuit, zit daar iemand speciaal tussen.

Niet doen: jezelf verliezen in het één of ander. Misschien ben je het type single dat vrijwel nooit thuis is en je sociale agenda zoveel mogelijk volpropt. Of ben je net het omgekeerde: cocoon je te graag thuis of ben je continu aan het werk. Voor mij zijn het tweede en zeker het derde wel eens een knelpunt. Ik heb het soort werk waarin het altijd beter, anders, frisser, vernieuwender, enzovoort kan… Mijn werk is mijn hobby en mijn passie. Ik kan zowat al mijn tijd investeren in mijn job, doordat ik partner noch kinderen heb. Daarin schuilt een gevaar natuurlijk. Soms moet ik mezelf er echt op wijzen om het eens los te laten en ook nog een leven naast het werk te leiden.

Wél doen: tijd in jezelf investeren. Single zijn is misschien een tijdelijke status, maar bekijk het vooral niet op die manier. Een relatie kost ook tijd. Die tijd heb jij nu dus over: voor jezelf, je familie, je vrienden, je huis,… Zijn er nog persoonlijke kwesties waaraan je graag zou werken? Doe het nu, dit is het ideale moment. Of volg die cursus die je al heel lang wil volgen. De tentoonstelling waar je graag naartoe wilt. Of verf die muren in je huis die smeken om een nieuw laagje.

Ik hoorde een single man eens zeggen: ‘Waarom zou ik een huis kopen, ik heb toch niemand’.  Ondertussen betaalde hij maandelijks een hoge huishuur die evengoed naar een lening had kunnen gaan. Misschien ben je als single niet kapitaalkrachtig genoeg om een huis te kopen, maar da’s iets anders uiteraard. Het leven als single is duur, helaas… Belangrijk is wel dat je ook emotioneel investeert in je toekomst. En dat die toekomst niet louter bestaat uit het ideale 1+1-plaatje. Zorg dat je goed in je vel zit en dat je een cosy thuishaven hebt waar je graag tijd spendeert. Maar dat je er ook regelmatig op uit trekt. Dat je je omringt met mensen die je positieve energie geven en dat je ook zelf positieve energie geeft. En dan komt dat 1+1-plaatje wel. Ik geloof erin!

Foto meisje met paraplu: Unsplash