De jaarwissel is traditioneel een periode waarin mensen graag met clichés strooien, dus doe ik er nog eentje bovenop: Wat gaat de tijd toch razendsnel! Voor mijn gevoel is 1990 nog maar 15 jaar geleden in plaats van het dubbele. 2019 lijkt pas enkele maanden achter de rug en 2021 klinkt zo gek futuristisch. Alsof het uit een fictieve toekomst komt, een aflevering van The Jetsons als het ware.
Beginnen schrijven in een nieuwe agenda of planner voelt als een soort van nieuw begin. Maar verder heb ik niet zo heel veel voeling met het idee dat er plots een compleet nieuw hoofdstuk start als de klok op 31 december van 23u59 op 00u00 springt. Nooit gehad en nu zeker niet. Ik lees online veel berichten in de trant van “Wat heerlijk dat 2020 voorbij is!”. Ik denk dan vooral: “Wat is het verschil?” 2021 zeult de zware erfenis van 2020 met zich mee en dat is bijlange nog niet opgelost.

Er schijnt ondertussen ondertussen al een iets sterker lichtje aan het einde van de tunnel, alhoewel de weg nog lang is. We kunnen hopen, ons best doen en de moed er in houden. Voor 2021 wens ik je het allerbeste: uiteraard een goede gezondheid, geluk en veel mooie momenten. En wat ik ook echt hoop: een betere verhouding offline/online. Ik denk dat heel veel mensen daar nood aan hebben. Mezelf incluis. Ik lees vaak dat 2020 z’n goede kanten had voor introverte mensen. Zeker als je ook nog eens last hebt van hsp. Dat klopt gedeeltelijk, maar ik liep daar toch tegen bepaalde grenzen aan. Terwijl ik best gemakkelijk alleen kan zijn, begon dat zich op den duur toch te wreken. Het was het jaar waarin we massaal online moesten leven, werken én socializen. Hoe handig al die moderne mogelijkheden ook. De verhouding tussen offline en online was op den duur compleet ontwricht. Dat veroorzaakte een mentale vermoeidheid die ik hopelijk weer kan kwijtraken in 2021.

Mijn kennis van Romeinse dichters is eerder beperkt. Zo kwam ik pas onlangs te weten dat de beroemde uitspraak van Horatius “Carpe Diem” een stuk langer is dan ik dacht. Carpe diem, quam minimum credula postero oftewel Pluk de dag, zo min mogelijk vertrouwend op de volgende dag. Ik heb heus wel plannen en dromen voor 2021, maar toch wordt ook het pluk de dag-principe mijn motto voor dit jaar!
Ik doe mee 🙂
Ja, ’t is een mooi mantra hé! Nu proberen om mezelf er iedere dag aan te herinneren:-)