Vraag aan wat ik te veel geld spendeer en het antwoord zal geen handtassen, schoenen of dure smeerseltjes omvatten. Ok, het budget daarvoor durft ook wel eens aan de buitensporige kant zijn, voor zover m’n plastic kaartjes dat toelaten.
Maar m’n chronische “guilty pleasure” heet muziek. Vroeger fladderde ik door cd-winkels als een vlinder in een bloementuin. Tegenwoordig koop ik vrijwel alles virtueel. Via iTunes. Ja, ja, ik download volstrekt legaal. Deels uit principe, omdat talent en creativiteit best beloond mogen worden. Deels uit angst dat ik allerlei rommel zou binnenhalen via illegale downloads.
M’n iTunes-bibliotheek omvat ondertussen al vele duizenden nummers en dagenlang auditief plezier. Na verloop van tijd raakt een mens daar z’n weg in kwijt en vergeet je welke pareltjes je ook alweer binnen gehaald hebt. Vandaar het wilde plan om m’n nieuwe aankopen voortaan hier te archiveren, plus een verhaaltje erbij wat of wie me inspireerde om het plaatje te kopen.
The Chamber Brothers bijvoorbeeld leerde ik vannacht kennen dankzij 3FM’s Ekdom in de nacht van Gerard Ekdom. Iedere zaterdagochtend tussen 1 en 6 vullen Giel Beelen en Ekdom achtereenvolgens de ether. Originele platenkeuze, live-optredens en grappige deejays maken hiervan waanzinnig goede radio. Soms wel veel geleuter vanwege de luisteraars, een mens heeft nu eenmaal niet steeds veel interessants te melden op dergelijke uren, maar twee vaklui als Beelen en Ekdom springen daar handig mee om. Bovendien is de muziekkennis van de heren fenomenaal Je kan de programma’s herbeluisteren via de site, maar live is eigenlijk leuker. Vooral omdat de shows ook uitgezonden worden op Nederland 3 en dan zie je pas echt hoe het enthousiasme er vanaf spat.
Maar goed, The Chamber Brothers dus. Ekdom speelde Funky vlak na het nieuws van 4 uur en ik was meteen verkocht. En wat een gat in m’n muzikale cultuur, want die plaat is al zo’n 40 jaar oud!
Wat verder gegraven in de Youtube-archieven en dan kwam ik uit bij dit:
Me vervolgens even het hoofd gebroken over het geluid dat zo bekend klonk en toen…aha… kwam ik uit bij een meer recent nummer dat wat mij betreft al bij de release een klassieker was. Daar haalde Fatboy Slim dus de mosterd!
0 reacties op “The Chamber Brothers meets Fatboy Slim”