Een echte miskoop zal ik ze niet noemen. Eerder eentje uit de categorie: “ik had toch beter moeten weten”. Vorige zomer verbannen naar hun doos, nadat ik er op een zonnige dag mee over de markt van Roeselare strompelde. De markt van Roeselare, voor zij die dat niet kennen, dat laat zich bondig omschrijven als een verzameling genadeloze kasseien omwald met terrasjes. Terrasjes waaruit een geniepig gegniffel opsteeg toen ik me ternauwernood staande wist te houden. Daarna kregen deze “killer heels” maandenlang het zonlicht niet meer te zien. Tot vandaag. De eerste echt warme dag van het jaar maakt een mens nu eenmaal overmoedig. Speelde ook mee: ik moest op klantenbezoek en m’n andere zomerschoenen zagen er of te sjofel uit of ze verbleven bij de schoenmaker. En met deze hakken krijg ik ook plots het gevoel dat ik over een stel Gisèle Bündchen-benen beschik. Zonder de defileer-kwaliteiten dan. Dat dit een knap staaltje zelfbedrog is, zag ik al uren op voorhand aankomen. En dus wat lag er klaar in de wagen? Gaastra-sneakers. Nadat ik door enkele Blankenbergse straten geflaneerd had (één en al elegantie aan de buitenkant, eindeloos lijden aan de binnenkant) vlogen de killer heels onherroepelijk uit…
0 reacties op “Killer heels”