Chips: ze zijn mijn ultieme guilty pleasure. Goede chips zou ik zeggen, maar om eerlijk te zijn: ik vind zowat alle chips lekker. Het is zelfs zo erg dat ik me niet kan herinneren ooit chips geproefd te hebben die niet lekker waren. In iedere supermarkt ga ik dus steeds het aanbod af op zoek naar nieuwigheden. Of wacht nee: ik zoek er niet echt naar. Waarschijnlijk is mijn geest zo geprogrammeerd dat ik er gewoon niet naast kan kijken. Alles wat nieuw is in de afdeling chips en zoutjes komt als het ware mijn richting uitgewaaid. No way dat ik een nieuwe variant van Kettle Chips zou laten liggen! Mijn favoriete Britse chips zitten niet in het onderstaande rijtje, wel drie andere snacks die onlangs in mijn vizier kwamen en waaraan ik onmogelijk kon weerstaan.
Emily Veg Crips
Omschrijving: “Next level” groentechips zeg maar: Crunchy gekookte zwarte sojabonen, peultjes & snijbonen
Ingrediënten: ze zeggen altijd: hoe korter het ingrediëntenlijstje, hoe beter. Dat is hier zeker het geval. Naast de genoemde groenten zit er alleen duurzame* RSPO-gecertificeerde palmolie en zout in. (* voor wie zich wel verdiepen in het thema duurzame palmolie: de meningen zijn verdeeld of RSPO-criteria streng genoeg zijn).
Waar gekocht: Een Gentse vestiging van Holland and Barrett.
Prijs: 1,69€ voor 23g. Niet het soort zakje dus dat je op een vrijdagavond achteloos en zetelhangend weggraait.
De smaak: de groenten zijn lekker crunchy en smaken vrij puur. Op zich is dat laatste een compliment, maar afgaande op mijn persoonlijke smaak mis ik nog wat pit.
Nori Snack
Zeewier is dé groente van de toekomst leerde ik onlangs. Tel daarbij de populariteit van de Japanse keuken en dat opent natuurlijk perspectieven voor fabrikanten. Saitaku, de producent van Japanse specialiteiten, pakt uit met deze Nori Snack.
Omschrijving: Chips op basis van zeewier en olijfolie.
Ingrediënten: Pluspunt: slechts 3 ingrediënten, waarvan 53% zeewier en een beetje zout. Minpunt: waarom moet er zoveel olijfolie in zitten? 45 procent! Ik merk het als het geopende pakje een vettige kring achterlaat in m’n kast. En op m’n billen ook, want met 624kcal per 100 gram is dit een stevige dobber.
Waar gekocht: Albert Heijn
Prijs: 2,45€ voor 10g. Ook weer geen koopje dus!
De smaak: Slecht is het niet, maar niet om te zeggen dat ik er steil van achterover val. Het is zo’n plakje waar normaliter sushi in zit, maar dat je dus op pure wijze eet. Dat maakt het nogal eenzijdig en een beetje taai om op te sabbelen. Zo negatief als de Volkskrant ben ik niet, maar het is twijfelachtig of ik dit nog ga kopen.
Hummus sticks
Het aanbod chips op basis van hummus wordt steeds groter. Of ze per se zoveel gezonder zijn, weet ik niet. Maar eerlijk gezegd: ‘gezond’ is niet m’n eerste zorg als ik chips eet. Deze vond ik trouwens niet in de afdeling zoutjes en dergelijke, maar in een afzonderlijk rekje vlakbij de groenten. Slim staaltje supermarktmarketing!
Omschrijving: Hummus sticks met basilicum en peterselie-smaak. Volgens de verpakking zijn ze glutenvrij, vegan en niet gefrituurd.
Ingrediënten: het langste ingrediëntenlijstje van de drie. En ook het hoogste zoutgehalte (2,1g). Met 459kcal per 100gram zitten ze qua caloriegehalte iets lager dan de meeste chips.
Waar gekocht: Albert Heijn Roeselare
Prijs: 1,75€ voor 85g
Smaak: Deze zijn heerlijk! Lekker knapperig en kruidig. De basilicum smaakt goed door en dankzij de zwarte peper zijn deze snacks net pittig genoeg. Het hogere zoutgehalte is natuurlijk een minpunt, maar anderzijds, zoals gezegd, chips moeten niet altijd per se gezond zijn hé:-)
Pingback: Getest + winactie: QIQO - The Picnic Guest