Een geslaagd recept, een opdracht die me bijgebleven is of gewoon een leuk plaatje,.. Kleine hoogtepunten, een minder dagje,… Op zondagavond overloop ik de week nog eens en zet de foto’s op een rijtje.
Week 50 begint met een lekke band. “Zit er een reserveband in je wagen”, vraagt de dame van de pechverhelping (een gratis service van het merk). “Ja hoor”, antwoord ik zonder nadenken. M’n wagen is nog geen twee jaar oud, daar moet wel een reservewiel in zitten toch? Nadat ik opgehangen heb, begint die zekerheid af te nemen. Toch maar even m’n kofferbak checken. Ik verwijder het paneel en… staar in een lege ruimte. Waarin een reservewiel exact past. Nice… Snel teruggebeld naar de pechverhelping. “Ok”, goed dat je het zegt”, antwoordt de dame. “Ik geef het door”. Zoals afgesproken komt de pechverhelper ongeveer een uur later aan. Vriendelijke man, maar hij heeft enkel een reserveband van een concurrerende garage bij, niet van mijn garage. Nog even bellen, maar nee, hij mag de reserveband niet gebruiken. De reparatiekit die wél in mijn koffer zit, is geen oplossing, aangezien de band op meerdere plaatsen geperforeerd is. Dus moet m’n wagen gesleept worden naar de garage. Daar wordt er een reserveband op geschroefd en twee dagen later moet ik nog eens terug voor de echte band. De sleepkosten worden betaald door de verzekering, dat wel. Maar wel een namiddagvullend gedoe voor een simpele lekke band… Had ik dit soort artikels beter gelezen, dan was ik beter voorbereid geweest. Weeral iets bijgeleerd…
Gelukkig heb ik tijdens het wachten boeiend audiovertier bij: het levensverhaal van Annie M.G. Schmidt, voor enkele euro’s gekocht in de Action. Een heel interessante vrouw die Annie. Ook al het allemaal al lang geleden, toch zijn veel van haar journalistieke zoektochten herkenbaar.Wel vreemd is dat het boek stopt bij de dood van haar echtgenoot. Spijtig.
Op culinair vlak kon de start van de week beter. Wegens een feestje lagen er nog net iets te veel halfvolle zakken chips en andere aperitiefresten in de buurt.
Dit is één van de meer gezonde partyrestjes: de makreeldip uit het boek van Rens Kroes wordt opgedirkt met wat extra groenten en transformeert zo in een soort makreelstoofpotje.
Het calorie-overschot van de voorbije dagen wordt enigzins gecompenseerd door twee passages langs de fitness. Niemand in de zaal, dus kan er een fitspo-selfie vanaf.
Donderdagavond passeer ik langs Buda Libre, een leuk netwerkconcept in Kortrijk. Dit standje springt in ’t oog. “De potjes” is een soort diy-buffet met weckpotjes die je zelf in de magnetron stopt.
Laat thuisgekomen besluit ik maar eens de mealprepping-koningin uit te hangen. Kijk eens aan: de ontbijttafel is al gedekt voor morgen!
Vrijdagavond gaat het weer richting Kortrijk waar een vriendin haar verjaardag viert. Het partijtje wordt ingezet in Sweet Lime, een lounge bar en restaurant met Mexicaans getinte kaart.
Oei, de spiegels hangen hier wel hoog. En is de hoes van mijn gsm echt zo vettig?
We blijven met een groep slapen in een hostel. Het gebeurt zelden dat ik niet meer moet rijden. Zorgeloos feesten dus! Dat gebeurt in Balthazar, met een mooi zicht op de Leie.
De kater spoel ik tijdens het weekend weg met goede voornemens, een weekmenu (voor het eerst!) en de nodige mealprepping. Zondagnacht laat ziet mijn koelkast er zo uit.
En dit is mijn weekmenu. Ik heb trouwens een tijdje moeten zoeken naar een goede app waar je alle maaltijden in kunt opnemen. Uiteindelijk werd het Mealbord. Het is nog niet optimaal, maar een goed begin. De eerste keer is een weekmenu opstellen vrij tijdrovend en het is moeilijk om in te schatten wat je allemaal zult en wilt eten (vooral ’s ochtends). Toch ben ik ervan overtuigd dat ik mezelf in de loop van de week dankbaar zal zijn. Volgende keer in deze rubriek: mijn ervaringen met het weekmenu. U zit ongetwijfeld al op het puntje van uw stoel!
0 reacties op “Lekke band & zo (w50)”