Bioritme en Valentijn

5 uur op een zondagmorgen is echt geen uur om een blogbericht te schrijven, maar ik kan het niet helpen: m’n bioritme is een janboel. Nochtans had ik op kerstdag goeie voornemens: eindelijk eens een normale levensstijl en –ritme respecteren. Tja, onder invloed van een kort, maar hevig buikgriepje maakt een mens ambitieuze plannen….

Vrijdag was ik overdag nog enigszins bedwelmd door de virussen (of waren het bacteriën?), maar vrijdagnacht liep het compleet uit de hand. Om drie uur zaterdagochtend zat ik nog steeds te tokkelen, te googelen, te youtuben,… alsof het tien uur op een doordeweekse maandagochtend was. En het is allemaal de schuld van Valentijn. Inderdaad, die Valentijn die mannen het perfecte excuus biedt om minstens één keer per jaar, al dan niet ongegeneerd, een spannend lingeriesetje te kopen.

 Foto: Kristina Paukshtite via Pexels 

Niet dat ik zelf in zo’n romantische bui ben, daar leent m’n privé-leven zich momenteel niet voor. M’n interesse voor de liefdesgod is louter professioneel. De voorbije jaren had ik Valentijn links laten liggen. Maar in 2009 wil ik het toch eens wagen: een reportage over het liefdesfeest met een originele inslag. Het woord is gevallen: “origineel”. Ik laat het nog even nazinderen: Valentijn….origineel…. Ik vermeldde wellicht al dat ik in een ambitieuze bui ben…? Bovendien moet je weten dat ik met enkele beperkingen kamp. De reportage moet toegankelijk, maar ook redactioneel, informatief van aard zijn. Zomaar wat persmappen van bekende merken bijeen scharrelen en wat foto’s op antenne zwieren is dus geen optie. En origineel al evenmin.

Te kinky is eveneens “not done”, want de reportage zal uitgezonden worden op een uur dat kindjes gewoonlijk wakker zijn.

Maar ergens in m’n achterhoofd is een idee aan het rijpen. De vorm was geen probleem, die wist ik meteen al. Dan de inhoud nog… “Miljaar, ben ik echt zo oppervlakkig”, panikeerde ik eerst nog. Maar geen nood, na m’n nachtelijke laptop-escapades wordt ook de inhoud steeds concreter. Nu nog de geschikte contactpersonen zoeken en uitvogelen hoe ik dat allemaal gefilmd ga krijgen in een aanvaardbare tijdsspanne… Televisie, het blijft boeiend!