Vroeger had ik al vaagweg gehoord van het merk Lush. ‘Vroeger’, dat was vóór ik beautyblogs begon te lezen. Net zoals ik in real life moeilijk kan weerstaan aan beautyshops, hebben ook beautyblogs een soort telepathisch contact met m’n Visa-kaart. Lush behoort, na MAC, tot de meest besproken merken op beautyblogs. De producten krijgen steevast positieve reviews en zien er bovendien altijd zo geweldig schattig en lekker uit. Je begrijpt dat het me vaak heel wat discipline kost om te niet meteen te gaan webshoppen. Maar toen ik onlangs in Rijsel was, waar er een Lush-vestiging is, vond ik dat het toch eens mocht.
Ik wou al heel lang een lipscrub, wegens, zacht uitgedrukt, niet bepaald gezegend te zijn met Angelina Jolie-lippen… Extra verzorging is dus aangewezen. De keuze viel op een twee producten uit de kerstcollectie. De Bisou Esquimau (toch wel een leukere naam dan de “Lip Dip“, zoals ie op de Belgische markt heet) verwent de lippen niet alleen, maar laat ook een heerlijk zoet citroensmaakje achter. Handig in een periode waarin er heel veel gekust moet worden:)
Volgens mij zijn er maar weinig lippenbalsems die echt lekker smaken, maar Fée des neiges oftewel Snow Fairy maakt z’n beloftes waar. Het rozige goedje geurt zoals alleen poedersnoepjes dat kunnen en laat een subtiel tintje achter.
Toen ik stond aan te schuiven aan de kassa viel m’n oog op een gamma lichaamsproducten die eruitzagen als opgeklopte slagroom. Gelukkig was het verschrikkelijk druk in de zaak en had ik weinig tijd. Anders had ik zeker ook zo’n pot mee. Nu nog weerstaan aan de lokroep van de Visa-kaart…
0 reacties op “My first Lush”