Ik ben nogal een moeilijk mens als het op chocolade aankomt. Zwarte lust ik niet, witte nog veel minder. Blijft dus enkel nog melkchocolade over. Liefst ook geen exotische vullingen voor mij zoals olijven of tequila. Geef me maar een ouderwetse zeevrucht. Maar dan wel één van Guylian. Want, zo’n supermarktmerk, dat haal je er toch zo uit.
Maar er is nog één chocolaatje waartegen zelfs Guylian de duimen moet leggen: Lindt Lindor. “Irresistibly smooth”, klinkt de baseline en da’s geen woord gelogen. Orgasmes verpakt in cellofaanpapier zijn het, die eens ze in je mond zitten een weelderige smaakexplosie veroorzaken. Ik verdenk ze er ook sterk van dat ze het spijsverteringsstelsel gewoon links laten liggen en zich rechtstreeks een weg banen naar de regio heupen en dijen. Maar zo nu en dan zijn ze het waard: Het ideale comfort food. Werkdipje of emotioneel dipje, ieder excuus is goed. Ik ben blijkbaar niet de enige met een Lindt Lindor-verslaving. Rond de kerstperiode ontwierp een designer een jurk met duizend zo’n chocoladebolletjes. Als dat ding maar nooit in m’n buurt komt…
0 reacties op “Culinair orgasme”