Bijna drie jaar heb ik voor de radio gewerkt. Maar ongeveer een jaar geleden stierf de zender waarvoor ik werkte een stille dood en daarmee ook m’n nog prille radiocarrière. Spijtig, want er viel nog zo veel te leren, zo veel te experimenteren. Begrijp me niet verkeerd: m’n werk voor tv doe ik met hart en ziel (het is ook niet het soort werk dat je lang tegen je zin kunt volhouden). Maar ergens hoop ik toch dat ik tv en radio ooit weer kan combineren. Al is het maar één uurtje radio maken per week. Want radio, da’s toch een beetje spelen, spelen met taal, spelen met muziek…
Ik moest er vanmiddag weer aan denken toen ik tijdens het schrijven van scenario’s naar Donna luisterde via internet. Ik ben dan zo’n radiogek die niet altijd gewoon wil luisteren, maar soms ook al eens de livestream aan zet zodat ik kan binnen piepen in de studio. En toen zag ik Dave Peeters die een soort handbal aan het spelen was met de technicus. Een uur later, ik klik wat schermen weg en kom weer bij m’n realPlayer terecht. Wat zie ik: Dave Peeters is nog steeds een soort handbal aan het spelen met de technicus. Nog steeds tot groot jolijt van hen beiden. Ik zei het hé: Radio maken is altijd een beetje spelen….
0 reacties op “Kijken naar de radio”